vrijdag 7 maart 2014

Meesterwerkstuk van Bert Veris. -Masterpiece of Bert Veris


Mieke, jij schrijft toch wel eens een stukje voor het vlechtersbulletin, vroeg  Frans Mallants aan mij bij onze ontmoeting in oktober. Kun jij dan niet eens gaan kijken bij Bert Veris in Geel (België)  en daar een stukje over schrijven?
Wat hij heeft gemaakt moeten de andere leden van de vereniging ook eens zien.
Hij heeft een wieg gemaakt waar je u tegen zegt.
Ik heb direkt contact met hem opgenomen en op dinsdagavond reden mijn man en ik naar Geel.
 
    -Hey Mieke, you do sometimes write an article for the newsbulletin of the
    basketmakers association in Holland, said Frans Mallants (B) to me
    at our meeting in October.
    Can you go to Bert Veris in Geel (Belgium) and write an article about him?
    He has made something the other members shoot have to see.
    He made a beautiful cradle.
    I directly contacted him and on wednesday evening my husband and I drove to Geel.
 
 
Bert is 54 jaar en conservator van Natuurreservaat ‘de Zegge’. Hij woont, samen met zijn vrouw Maria, in een prachtig gerestaureerde Kempische langgevelboerderij in de buurt van het natuurreservaat.
9 Jaar geleden heeft hij de eerste beginselen van het vlechten van een 92 jaar oud boertje geleerd.
Op een Open Tuinendag leerde hij de mandenvlechter Frans Mallants kennen en ging bij hem in de leer. Nog steeds vlecht hij in deze vlechtgroep (net als ik).
2x is Bert naar de Vlechtzomerschool geweest om bij Jozé Schilder te vlechten met als resultaat o.a. een prachtige dekenkist.
Sinds een paar jaar is Bert ook lid van de Vereniging van Vlechters.
 
    -Bert is 54 years old and is conservator of naturepark 'de Zegge'.
    He lives, together with his wife Maria, in a beautiful restored Kempisch farmhouse
    in the neighbourhood of his naturepark. 
    9 Years ago he learnt the first principles of basketmaking from a 92 year old farmer.
    On a Open Gardenday he met  de belgium basketmaker Frans Mallants en hij took
    classes from him.
    He is still working in those basketrygroup (just like me).
    2x went Bert to the Vlechtzomerschool (Summer basketryschool) to work with
    Jozé Schilder with as result a beautiful blanket chest.
    Since a few years Bert is a member of de dutch Vereniging van vlechters
    (Association of basketmakers, chairseaters etc.)
 
 
Heb je nog wel een doel, vroeg ik hem nadat ik de geweldige wieg bekeken had.
Jazeker, zei hij, zijn grote wens was nog eens iemand te vinden die hem kon leren hoe je zo’n grote wan maakt van spanen zoals hij die in Duitsland gezien had. Zie foto.
Degene die de wan gemaakt had was zo oud dat hij daar geen les meer in kon geven er is eigenlijk niemand meer die dat doet. Dus als iemand van jullie nog iemand kent die de kennis van het wannen maken heeft laat het maar aan Bert weten.
 
    -Do you still have another goal, I asked him when I had seen that great craddle.
    Yes sure, he said, his biggest wish is to find someone who can teach me to make
    a big 'wan' made from chipped wood like I have seen in Germany.
    It is a big woven plate and you use it  for seperating the chaff from the wead.
    It is something like the photo underneath.
    The german man who made the 'wan' was so old he couldn't teach anymore and
    there is no one who makes them anymore.
    So when you know someone who has the knowledge to make these german 'wan'  let
    Bert know it, or me.
 
 
 
Zijn jullie al nieuwsgierig naar de wieg?
 
    -Are you allready curious about the craddle?

Dit is het verhaal van een vriendschap en een wieg.
De beste vriend van Bert krijgt in november 2013 een eerste kindje.
Ik zal een wiegje voor je maken als je wil, bood Bert zijn vriend aan en gaf hem het boek ‘Gevlochten verleden, mandenmakerij en wijmenteelt langs de Schelde’ van Jos Winkelmans, hier staan wel wat wiegjes in.
Laat de vriend nu net de meest ingewikkelde wieg eruit zoeken, verteld Bert, waar ben ik aan begonnen.
 
    -This is the story of a friendship and a craddle.
    Bert's best friend would have his first child in November 2013.
    I will make you a craddle, Bert said his friend and he gave him a book 'Gevlochten
    verleden, mandenmakerij en wijmenteelt langs de Schelde' (Woven past, basketry and
    willow cultivation near de Schelde) by Jos Winkelmans, there are some craddles in it.
    Good heavens, his friend choose the most difficult one of them, said Bert, what am I
    going to do.
 
 
In het boek staat niet meer dan een foto, geen beschrijving, niets, alleen dat hij uit de buurt van Bornem (B) zou komen. In een vergeefse reis naar Bornem is er niemand te vinden die hem er iets over kan vertellen.
De foto is later uitvergroot om alles beter te kunnen bekijken en Bert heeft schetsen gemaakt met een indicatie van maten.
Zijn vrouw wees hem erop dat hij eerst maar eens naar de maten van babymatrasjes
moest gaan kijken en daar alles omheen moest bouwen.
 
    -In the book was only a photograph of the craddle, no description, nothing, only
     that the craddle came from the surroundings of Bornem (B). 
    After a unsuccesful trip to Bornem there was no one to find who can tell him about the
    craddle.
    He enlarged the photo to see everything better en Bert made a design with drawings
    and measurements.
    His wife attended him on the fact that he better could look for the measurements of
    babymattrasses en build everything around it.
 
Na het vele denkwerk en de voorbereiding van de materialen is Bert op 15 augustus begonnen met vlechten.
80 uur werk zit er in en dan spreek ik alleen nog maar over het vlechtwerk en niet over het bijkomend werk!
 
    -After a lot of thinkingwork and preparation of materials Bert started to weave at
    the 15th of August.
    He worked on it for 80 hours and then I am speaking only about the weaving time and
    not about the rest of the work preparing etc.!
 
Bert heeft het model ook een klein beetje aangepast, zo heeft hij het duwhandvat er niet opgezet omdat er toch geen wielen onder zitten.
In plaats daarvan zijn er 2 rammelaars op de hoeken ingestoken zodat die direct bij de hand zijn.
 
    -Bert changed the model a little bit, so he skipped the handle because there are
    no wheels underneath.
    Instead of that he made  2 rattles, inserted them on the corners so that the
    directly could be used when needed.

Even wat technische gegevens:
Er zijn 2 kleuren geschilde wilg gebruikt, wit en de dubbelgekookte zwarte wilg.
Technieken: Kimmen van 3 en van 4,  Franse eer voor de inslag, er is gefitst en de wissen zijn gekruist verwerkt. Wilg is ook tot schenen verwerkt voor de afwerkingen.
De matrasbodem is een houten plaat.
De rand moest niet te grof worden dus er is een rand van 4 achter 2.
 
    -So here are some technical specifications:
    He used 2 colours of peeled willow, de white one and the double cooked black willow.
    Techniques: Waling with 3 and 4 rods,  French randing, fitching and cross-weaving.
    Willowrods where used to make skeins for the finishing touch.
    The mattresbottom is made from a wooden plate.
    The border should not be to heavy so it became a 4 rod behind 2 border.
 
 
 
Bezemstelen zijn als hoekstaken gebruikt, aan de onderkant afgerond en aan de bovenkant met holtes om de rammelaars in te plaatsen.
 
    -Sticks used for brooms where used as cornerstakes, rounded at the bottom
     and on the uppersite made with hollows in it to hold the rattles.
 
 
Het hemeltje en de binnenbekleding zijn gemaakt door Maria.
 
    - The voile and the textile innerlayer where made by Maria.

 

Tegenslag was er natuurlijk ook.
Om de kromming te maken voor het hemeltje maakte Bert een mal maar de wilg spleet iedere keer als hij probeerde de juiste kromming te maken.
 
    - Off course sometimes there was a setback.
    To make the right bending for the voile-holder Bert made a mould but  the willow split
    everytime when he tried to make the bending.
 
 
 
 
Uiteindelijk lukte het door de wilg op te spannen zoals een boog wordt opgespannen.
En natuurlijk breekt er ook wel eens een wis. De breuk werd gecamoufleerd door de oude wis in te prikken met een priem en daar de nieuwe wis in te steken.
Ook het uitpuzzelen hoe de hemel uitgewerkt moest worden kostte veel tijd.
 
    -Finally it worked out through tension it like a bow.
    And, off course, sometimes a rod will break. The fracture was camouflaged by
    puncturing the old rod  with a bodkin and to put ina new rod.
    Puzzling out how to make the voile-holder did cost a lot of time.
 
 
 
 
 
 
 
 
Tegen het afglijden van de wissen in het opgaande deel werd in elke wis een klein gaatje voorgeboord zodat de wis niet zou splijten bij het intikken van het spijkertje.
 
    -To prevent the willow from slipping from the upgoing part he drilled a little hole in the
     rods so that they wouldn't split when he ticked in a nail.
 
 
Kijk en geniet nog meer van het meesterwerkstuk van Bert op onderstaande foto's.
 
-Look and enjoy meer photo's of Bert's masterpiece. 
 
 
 
 
 
 
 

 

 
 
 

zondag 21 juli 2013

Te warm buiten. To hot outside.

Buiten is het 30 graden Celcius en veel te warm om iets te doen.
Gezeten, onder wel 3 parasols, komen de gedachten op weer eens iets aan mijn blog te doen.
De wintercursus is dit jaar uitgelopen tot in april. Doordat we de tegelvloer en nog wat andere dingen graag in orde wilden maken zijn er wat lessen opgeschoven.
Ik wil graag mijn cursisten bedanken voor het geduld dat ze hadden met al mijn perikelen.
De start in september zal dan ook in een zogoed als afgewerkt atelier zijn. Kleine dingen houd je toch wel, zeggen ze.

Outside it is 30 degrees Celcius and to hot to do anything.
Sitting, underneath 3 parasols, the thoughts are coming to do something on my blog.
The wintercourse ran out this year until april.
Because we wanted to make a tile floor and some other things ready, we moved some lessons.
I would like to thank my students for the patience they had with all my troubles.
The start in September will therefore be in a, as good as finished,  studio.
Anyway, there still will be some little things to do.

Vorig jaar, in september, ben ik op de Academie voor Beeldende kunsten gestart met de opleiding, Textiele kunsten.
Je zou denken, wat moet een mandenvlechtster daar nu weer?
Ik wou me graag verdiepen in kunstvormen en de Textiele kunsten kwamen daar het dichtste bij.
basket with zig-zagtechnique
Veel van de technieken die bij het manden vlechten worden gebruikt worden ook bij weven enz. gebruikt. Wat 3-dimensionaal is kan ook 2-dimensionaal gebruikt worden of omgekeerd.
Ik heb ook veel geleerd over kleuren, hoe worden ze opgebouwd, hoe worden ze gebruikt, enz.
Ook over strukturen en vormen heb ik veel geleerd.
Ik kijk ook al weer uit naar de start van het 2e jaar in september.

Last year, in September, I started at the Academy of Fine Arts in Mol, Belgium, with the training Textile arts.
You might think, what is a basketmaker doing there now?
I was keen on al kind of woven arts and Textile arts came closest to that.
Many of the techniques used in basketmaking, are also used for weaving etc. Which is 3-dimensional, it may also be used 2-dimensionally, or vice versa.
I also learned a lot about colors, how they are constructed, how they are used, etc.
Also about structures and shapes I learned a lot.
I'm already looking forward to the start of the 2nd year in September.

zondag 17 februari 2013

2013

Een blog bijhouden is toch moeilijker gebleken als ik dacht.
Vol goede moed in mei 2011 begonnen aan de bouw van het nieuwe atelier dacht ik er ook nog een blog op na te kunnen houden over de vorderingen van de bouw en alles wat ik op vlechtgebied zou gaan doen.
De tijd vloog voorbij en voordat ik het wist was het 2012!
Zoals je kunt zien was januari gelijk de laatste keer dat ik nog wat geschreven heb.
Het begin was goed.

In maart reisde ik weer naar Denemarken om daar deel te nemen aan een soort internationaal
seminar voor vlechters.
Ik heb een heel weekend genoten van lezingen, workshops en heerlijke lunches en diners met fantastische mensen.
Daarna ben ik nog wat noordelijker doorgereist in Denemarken naar het atelier van Ane Lyngsgaard.
Een hele week van Ane en Marianne Mortensen les gehad.
Wat een vlechtkennis zit er in dat land.

Een maand later, april, ben ik naar York in Engeland gereist voor York Springschool.
Les van Carlos Fontales uit Spanje gehad in de Nasa-techniek, een Spaanse fuikentechniek.
Daarna was mijn geluk op.
In mei overleed mijn moeder door een ongeluk wat een enorme inpact op mij en mijn familie had.
Mijn knie begon ook steeds meer op te spelen en in augustus constateerde mijn arts, na een kijkoperatie, dat mijn knie dus echt versleten was.
Helaas wordt er nog niets aan gedaan want ik ben te jong, nou ja.
Dus aan een blog werken komt dan echt niet meer in je op.

Nu echter, 2013 hopelijk een nieuw begin ook al is het een 13-getal.
Gelukkig ben ik niet bijgelovig.
Het atelier is ook nog niet helemaal klaar.
Januari 2013
Aan de buitenkant ziet het er schitterend uit vooral als, zoals de laatste weken, de sneeuw er prachtig over en omheen ligt.
Binnen zijn we druk met de afwerking, tussen de lessen door natuurlijk.
Mijn goede voornemen van dit jaar is om ook mijn blog up-to-dat te houden.


2013      

A blog keeping up-to-date has proved more difficult than I thought.
In may 2011 began the construction of the new studio, so I thought, I will make a blog about the progress of the construction and about everything I will do with weaving and basketmaking.
Time flew by and before I knew it was 2012!
As you can see Januari was the last time I wrote something.
The beginning of the new year was good.

In March I travelled back to Denmark to participate in a kind of international seminar for weavers.
I enjoyed a weekend of lectures, workshops and delicious lunches and diners with a lot of great people.
Then I travelled up north in Denmark to the studio of Ane Lyngsgaard.
A whole week of lessons with Ane and Marianne Mortensen.
What a great knowledge of basketmaking is in that country.

A month later, in April, I went to York Springschool.
Carlos Fontales from Spain was teaching the Nasa-technique, a Spanish traptechnique.
Then my luck was gone.
In May my mother died in an accident wich had a huge impact on me and my family.
After that my knee beganhurting very bad and in August my doctor noted, after an exploratory operation, that my knee was really worn.
Unfortunately, nothing will be done about it because I am to young for a new knee.
So working on my blog is not something where you think about then.

Now, however, 2013 is hopefully a new beginning even though it is a 13-number.
Luckily I'm not supersticious.
The studio is not quite ready yet.
On the outside it looks gorgeous especially when, as in recent weeks, the snow is beautiful on and surround it.
Inside we are busy with the finish, between classes, of course.
My good intention for this year is to keep my blog up-to-date!







 

zondag 22 januari 2012

Vlechten in Nederland

Januari 2012, de maand om goede voornemens te maken. Volgens mij had ik die in september vorig jaar ook al maar gingen die allemaal de mist. Dus daar begin ik nu in januari niet meer aan.
Ik ga gewoon verder waar ik gebleven was, nl.bij het mandenvlechten.

De vorige keer schreef ik over vlechten in het buitenland. In Nederland heb je ook nog een aantal goede vlechters, zoals het echtpaar Jose Schilder en Jan de Vos, de fijnscheenvlechtster Esmé Hofman en vlechter en tunenmaker Piet-Hein Spieringhs. Ieder heeft zo zijn eigen specialiteit en creativiteit.
Piet-Hein heeft in november een fraai boekwerk uitgebracht over het vlechten van manden, materiaal- en gereedschapsgebruik en met portretten van een aantal vlechters. Van wilg naar mand heet het en is
zeker een aanrader. Het boek is niet te koop in de winkel maar bij hemzelf of via mij.
De prijs is gelijk: € 39,50 excl. verzendkosten. http://www.vlechterij.nl/

Een ander leuk gebeuren in ons kikkerlandje is de Vlechtzomerschool.
Van13 t/m 17  augustus vindt dit plaats in het dorpje Wilhelminaoord in Drenthe op de grens met Friesland. Er staat een prachtig oud pand, een voormalig bejaardenhuis, met de naam: 'Buitencentrum Wilhelminaoord'. Daar langs staat een klaslokalengebouw en een stukje verder, in het bos, ligt een klein pre-historisch dorpje.
Een hele week lang worden daar lessen gegeven in allerlei vlechttechnieken.
De meeste technieken zijn om mandwerk te maken en de leraren dit jaar zijn bijvoorbeeld
José Schilder www.mandenmakerij.nl  en Esmé Hofmann  www.esmehofman.nl.
De Duitse Dieter Derringer http://www.flechtwerk-dieter-deringer.de/  en de Engelse
Mary Butcher http://www.vam.ac.uk/content/people-pages/mary-butcher/ staan ook op het programma.
Kaartweven, een weeftechniek met zeer eenvoudige middelen staat dit jaar ook weer op het programma en wordt gegeven door Marijke van Epen  http://home.tiscali.nl/robfigee/vanepen
 
-Een deel van het gevlochten werk van de vlechtweek in
augustus 2011.
-A part of the woven work in the basketmakersweek in
August 2011


Verdere informatie is te krijgen bij:
Ien Rappoldt,
Kon. Wilhelminalaan 24
8384 GH Wilhelminaoord.

Tel: 0521-381267
Email:
 buitencentrum.ir@wilhelminaoord.com

Ondertussen heb ik zelf ook niet stil gezeten. Een week na mijn laatste blog van september was Lois Walpole in het land. Ze gaf op 29 en 30 september een cursus 'Material Matters', een 2-daagse cursus met vooral gerecycleerde en natuurlijke materialen in het Vlechtmuseum in Noordwolde.
Wij, de cursisten, kwamen aan met tasssen vol met materiaal. Ieder had wat anders bij zich dus het was een zeer gevarieerd skala aan materialen.                         

Lois met een gecoild mandjes
Lois with a coiled basket
Het was prachtig om te zien wat er gemixt en gemengd werd. Alleerst leerde ze ons hoe er uit verschillende materialen een mooie draad getwijnd kon worden. Wol, ijzerdraad, reepjes textiel, kunstof, fietsband, noem het maar op, werd er in verwerkt.
Deze draad werd daarna met een coilingtechniek tot een mandje gevormd.
Een andere techniek die gebruikt werd was looping.





-Mijn eigen mandjes, coiling met een zelf getwijnde draad en
looping met papiergaren en 2 kleuren leer
-My own baskets, coiled with a self-twined thread and looping
with paperyarn and 2 colors of leather



 2 Heerlijke dagen hebben we gehad experimenterend met allerlei materialen en technieken.
Het resultaat was er ook naar, prachtige kunststukjes gemaakt door een groep mensen met dezelfde interessen maar komend uit verschillende disciplines.
Uit het voorstellingsrondje bleek dat er mandenvlechters bij waren, beeldhouwers, 1 edelsmid, kunstenaars en hobbyisten. Al met al een groepje, veelal vrouwen, met zeer uiteenlopende interessen die zich toch in hetzelfde gevonden hebben.
Ondertussen heb ik verder gewerkt met deze en andere technieken en dus zijn er nu een aantal workshops op stapel gezet met dit alles er in. Kijk maar eens op de site www.wilgennest.nl.

Basketmaking in the Netherlands

Januari 2012, the month to make good intensions for the new year.
I think I had them allready in September last year for my blog but they aal have been
disappeared in the air. So, I don't start again with it in Januari.
I'll just continue where I left off, namely at the basket weaving.


Last time I wrote about basketmaking abroad. In the Netherlands, you also have some
good weavers as the couple, José Schilder and Jan de Vos, the fine skein weaver Esmé Hofman and
willowfencemaker and basketmaker Piet-Hein Spieringhs.
Everyone has their own speciality and creativity.
In November Piet-Hein released a beautiful book about basketmaking, use off materials and tools and portraits of some weavers. It is named: From willow to basket and I can highly recommend it.
The book is not for sale in the shop but you can buy from himself or through me.
The prices will be even:  € 39,50.  http://www.vlechterij.nl/

Another nice event in our little country is the Summerschool. Every year it takes place in the village Wilhelminaoord in the province of Drenthe on the border with the province of Friesland.
There is a beautiful old building, a former retirementhome, with the name "Buitencentrum Wilhelminaoord". There is a teachingbuilding and a little further in the forest lies a small prehistoric village. A whole week there are classes in various weavingtechniques.
Most techniques are for basketmaking with willow and the teachers for this year are for example:
José Schilder, www.mandenmakerij.nl      Esmé Hofman, www.esmehofman.nl from Holland and the
German basketmaker Dieter Derringer, www.flechtwerk-dieter-derringer.de  and from England,
Mary Butcher.
Then, on the program there is also cartweaving, a weavingtechnique with small carts given by Marijke van Epen, http://home.tiscali.nl/robfigee/vaneepen

Further information is available at:
Ien Rappoldt,
Kon. Wilhelminalaan 24
8384 GH Wilhelminaoord
Tel: 0031 (0) 521 381 267
e-mail: buitencentrum.ir@wilhelminaoord.com

Meanwhile, I have also been busy. A week after my last blog in september Lois Walpole was in the country. She gave on september 29 and 30 a course called "Material Matters", a 2-day course with mostly reclycled and natural materials in the Vlechtmuseum in Noordwolde.
We, the students, came with bags filled up with materials. Each had something else in it so it was a very varied skal of materials.
It was wonderful to see what got mixed and blended.
At first she taught us how to mix different materials and twine it till it got a nice rope. Wool, wire, strips of cloth, plastic, tire, you name it, did get in.
The rope then was used to make, with a coilingtechnique, a nice basket.
Another technique used was looping.

2 wonderful days we have been experimenting with different materials and techniques.
The result was also great, beautiful artpieces, created by a group of people with similar interests but coming from different disciplines.
There where traditional basketmakers, sculptors,1 jeweler, artists and hobbyists. So a group, mostly women, with very different interests who found eachother in the same ting.
Meanwhile, I continued to work with these and other techniques and now I have planned a number of workshops to putt it all in. You can look on my site www.wilgennest.nl  or on www.miekelangenhuizen.nl

 

zaterdag 24 september 2011

En nu het eigenlijke werk! Mandenvlechten


Velen kennen het werk dat ik jaren geleden al maakte, het traditionele vlechtwerk met bruine, witte of bufwilg. Best wel leuk dat boerenwerk. En, zoals sommige van jullie weten vlecht ik ook in België, waar ook voornamelijk traditionele (nl. de Franse)  technieken worden gebruikt.
Maar omdat ik meer wil ben ik gaan kijken op internet of er iets leuks te vinden is.
Nou dat heb ik geweten!
Van site naar site en van land naar land ben ik 'gevlogen'.
Al die prachtig gevlochten manden en strukturen, iedere streek zijn eigen vormen, kleuren en materialen. Er ging een wereld voor mij open, maar...zou ik dat ook ooit kunnen?
Gezien het zeer traditionele vlechten in Nederland en België zou ik het dus verder buiten onze grenzen moeten zoeken.
Mijn eerste kans kreeg ik in 2008 toen de Engelse Mary Butcher in Nederland les kwam geven in Experimenteel vlechten. Mary staat in de hele vlechtwereld bekend als een zeer goede vlechtster.
Ze is voorzitter van de Basketmakers Association in Engeland en curator van vele exposities op vlechtgebied. Op deze site staan wat voorbeelden van haar werk:
http://www.vam.ac.uk/content/people-pages/mary-butcher/
Zij leerde mij heel anders tegen vlechtwerk aankijken en ondertussen heb ik in 2010 een 2e week van haar lessen mogen genieten.
Hier onder enkele foto's van wat er met allerlei materialen mogelijk is, gemaakt door Mary Butcher.




Hetzelfde jaar zijn we op vakantie gegaan naar Frankrijk en daar hebben we het mandenvlechtersfestival in Vallabregues, vlakbij Avignon,  bezocht.  Vlechters uit heel Europa laten daar hun werk zien. Zo ook Eva Seidenfaden en haar groep vlechtsters uit Denemarken.
Via internet hadden we al contact dus het was leuk om nu eens persoonlijk contact te hebben en hun werk te zien..Eva gaf na het festival cursus in het Lambesc in de buurt van Aix-en-Provence en ik kon daar nog aansluiten.
Er werd lesgegeven in de Perigord en Burkina technieken.
In 2009 heb ik in Lichtenfels, Duitsland ook de cursus Baskets4life bij haar gevolgd.
Eva's site is: http://www.vissinggaard.dk. Er zit een engelstalig deel in de site.
Foto: Eva Seidenfaden


De laatst jaren heb ik mij dus verdiept in allerlei mooie technieken.
Daarover later meer zodat ik jullie in de wereld van het creatieve vlechten kan introduceren.
De voorbereidingen van cursussen in al die speciale technieken, als ook de traditionele technieken, zijn in volle gang.
Kijk dus gerust eens in de agenda van: www.wilgennest.nl .
Wil je de nieuwsbrief ook ontvangen, meld je dan aan per mail op mieke@wilgennest.nl.



And now the real work!  Basketmaking

Many know the work I did years ago, the traditional basketmaking with brown, white or buf willow. Pretty nice that traditional work. And, as some of you know, I was basketmaking in Belgium too, where I used mainly traditional ( French) techniques.
But because I wanted more I looked on the Internet for something else to make.
Now, that I have known!
From site to site and from country to country, I "flew".
All those beautiful woven baskets and structures, each region its own forms, colors and materials. There was a world opened to me, but ... could I ever make them too?
Given the very traditional basketmaking in the Netherlands and Belgium, I would therefore have to look beyond the borderlines. My first chance I got in 2008 when the English Mary Butcher came to teach  Experimental weaving in the Netherlands.

Mary is known in the whole basketmakingworld as an excellent basketmaker.
She is president of the Basket Makers Association in England and curator of many exhibitions. On this site are some examples of her work: 

http://www.vam.ac.uk/content/people-pages/mary-butcher/
She teached me to look on a different way to weavingwork and in 2010 I could enjoy a second week of her teaching. 
Above are some pictures of what is possible with various materials made by Mary Butcher.
The same year we went on a vacation to France and there we visited the Basketmakersfestival of Vallabrègues, near Avignon. Weavers from all over Europe show their work here.
So did Eva Seidenfaden and her group from Denmark.
Through e-mail we had already contact so it was nice to have personal contact and see their work.

After the festival Eva gave a course in Lambesc near Aix-en-Provence and I could join them.
She teached the Perigord and Burkina techniques.
In 2009 in Lichtenfels, Germany I followed the course Baskets4life  with her.
Eva's site is:    http://www.vissinggaard.dkThere is an English part on it.
The past years I learned all sorts of wonderfull techniques.
More about that later on so that I can introduce you into the world of creative weaving and  basketmaking.
The preparations of all the courses in special techniques, as well as traditional techniques, are in full swing.
So feel free to look at the agenda: www.wilgennest.nl .Would you like to receive the newsletter, then sign up by mail at mieke@wilgennest.nl.








vrijdag 23 september 2011

Goede voornemens.


Dat waren dus mijn goede voornemens om toch regelmatig wat op mijn blog te zetten.
Ondertussen is de hele zomer al weer voorbij en begint de herfst zich al weer te tonen.
Het is een ontzettend drukke tijd geweest. We hebben hard aan het nieuwe atelier gewerkt maar het ging natuurlijk niet zoals we het ingepland hadden. Tot mijn laatste bericht ging het inderdaad snel maar daarna ging het fout. Problemen met de kozijnenleverantier en geen kozijnen is geen afwerking van muren en vloeren. dus ook geen eletriciteit want dat moet in de vloeren en muren verwerkt worden,
Dus hoe ver zijn we nu? Zaterdag zijn de kozijnen er in gekomen dus we kunnen verder.

Het gaat er nu wel om spannen. Op 10 oktober starten de eerste lessen weer maar we zitten dan in ieder geval warm en droog. Gelukkig heb ik geen opening of opendag ingepland, dat geeft alleen maar heel veel druk en dat doen we dus als we klaar zijn.

Good intensions
So there are going my good intentions to work regularly on my blog.
Meanwhile, the summer has passed and autumn begins to show itself again.
It's been a very busy time. We have worked hard on the new studio but it was obviously it would not go we had planned. Until my last post it was indeed going fast but then it went wrong.

Problems with the dealer off the windowframes and no frames is no finishing off the interior walls and floors. And no electricity and water because then need to be inside the walls and floor.
So how far are we now? Last saturday, the frames came in, so we can continue.

It is now a close race. On October 10th the first classes start again, it will not be ready but at least we are warm and dry in it. Fortunately, I have no openingday or open house scheduled, which only gives us a lot of pressure. So we organize that when we are ready.